źródło:blog.gaijinpot.com |
W Polsce dzieci zaczęły
odliczać czas pozostały do Dnia Dziecka. Tymczasem ich japońscy koledzy i
koleżanki Dzień Dziecka obchodzą wcześniej, bo już 5 maja.
Kodomo no hi (Dzień Dziecka)
jest jednym z pięciu historycznych świąt japońskich związanych z porami roku i
magią liczb. Ich tradycja
wywodzi się ze starożytnych Chin. Dawniej to święto było znane pod nazwą Tango-no
Sekku, czyli Festiwal
Irysów i stanowiło męski odpowiednik Święta Lalek (Hina matsuri).
Tango-no Sekku tradycyjnie
obchodzono piątego dnia piątego miesiąca kalendarza księżycowego. Po przyjęciu w Japonii kalendarza
gregoriańskiego wyznaczono datę święta na 5 maja. W 1948r. Święto
Chłopców (Tango no sekku) zostało
oficjalnie przemianowane na Dzień Dziecka i ustanowione japońskim świętem
narodowym.
Jednoznaczne
wyjaśnienie pochodzenia tego święta jest trudne i przyjmuje się różne wersje. W
samej Wikipedii tych wersji jest sześć.
Przytoczę tylko dwie
z nich – te które najbardziej przemawiają do mojej wyobraźni.
Jedna z legend mówi o tym, że Święto Chłopców wywodzi się ze zwycięstwa wodza Tokimune Hōjō nad wojskami Mongołów, które to zdarzenie miało miejsce 5 maja roku 1281. Celebrując rokrocznie to wielkie zwycięstwo, rodziny samurajskie wywieszały flagi i proporce bojowe.
Jedna z legend mówi o tym, że Święto Chłopców wywodzi się ze zwycięstwa wodza Tokimune Hōjō nad wojskami Mongołów, które to zdarzenie miało miejsce 5 maja roku 1281. Celebrując rokrocznie to wielkie zwycięstwo, rodziny samurajskie wywieszały flagi i proporce bojowe.
Inna wersja mówi
o tym, że w ten właśnie sposób, 5 maja, celebrowano zjednoczenie kraju przez
shōguna Takauji Ashikaga w XIV wieku. Również w okresie Edo (1603-1867)
samurajskie rodziny posiadające w swym gronie chłopców (w wieku do lat 7)
wywieszały w tym dniu flagi bojowe i rodowe proporce. Natomiast rodziny
mieszczańskie, którym nie było dozwolone posługiwać się takimi bojowymi i
szlacheckimi symbolami, zaczęły w tym samym celu stosować proporce
przedstawiające kolorowego japońskiego karpia. Od restauracji cesarstwa w roku
1868 obydwa te rodzaje symboliki z powodzeniem współegzystują, przypominając
także dzisiejszym Japończykom czasy historyczne oraz dawne zwyczaje i obrządki.
źródło:demotix.com Chłopcy ubrani w yukaty (bawełniane kimona) lub jimbei (luźny strój domowy) obowiązkowo na głowach mają wykonane z papieru kabuto (samurajski hełm). |
W większości
japońskich rodzin święto to nadal jest obchodzone w sposób tradycyjny, czyli
jako Święto Chłopców. Uważa się, że w tym dniu rodzice powinni modlić się za
zdrowie i dzielność swych męskich potomków. Japoński sposób świętowania
codziennych zabiegów o zdrowy i szczęśliwy rozwój chłopców, ma bardzo długą
historię i jest wypełniony wieloma szczególnymi zwyczajami oraz właściwą dla
nich symboliką.
Najbardziej
charakterystycznym widokiem w Dniu Dziecka są koi nobori, czyli proporce przedstawiające kolorowe karpie.
Wykonane są one z papieru lub tkaniny i uformowane w długi, pusty w środku
worek (rękaw). Razem z długimi, czerwonymi i białymi wstążkami, symbolizującymi
kaskadę wody oraz ze złoconymi wiatraczkami, są przyczepiane linką do
bambusowej tyczki i mocowane wysoko na masztach, balkonach lub dachach domów. W
mniejszych miejscowościach często wiesza się je ponad rzeką. Dzięki takiej formie i usytuowaniu łatwo
napełniają się wiatrem i powiewają, przypominając pływające karpie. Dla każdego chłopca w rodzinie powiewa oddzielny proporczyk przedstawiający karpia - największy dla najstarszego, a dla młodszych coraz mniejsze. Jednak dzisiaj najczęściej swojego powiewającego karpia ma każdy członek rodziny. Czarny karp (magoi) zawieszany jest dla taty, czerwony (higoi) - dla mamy, dalej wiesza się karpie symbolizujące dzieci. Podobno kolor i kolejność karpi określony jest wiekiem dziecka.
źródło:cheer-chan.tumblr.com Magoi, higoi i karpiki symbolizujące dzieci. |
Karp stał
się symbolem Święta Chłopców, ponieważ Japończycy uznają go za rybę o sile,
która pozwala mu płynąć pod prąd. Chińska legenda mówi nawet, że karp płynący pod prąd zamienia się w smoka.
Właśnie
ze względu na niezwykłą determinację tej ryby w pokonywaniu przeszkód,
reprezentuje ona odwagę i zdolność osiągania wysoko postawionych celów. Stąd
wziął się zwyczaj prezentowania osobom, które zdały egzaminy końcowe wizerunku
karpia.
źródło:sweetmemoriesphoto.ca Rodzinna fotografia z okazji Tango no sekku z tradycyjnymi dekoracjami w tle. |
Japończycy przystrajają
tego dnia również wnętrza domów. Przygotowywane są specjalne wystawy, zwane gogatsu-ningyō
[czyt. gogatsu ningjoo],
które umieszczane są w pokojach gościnnych lub w specjalnych alkowach, zwanych tokonoma.
Wśród dekoracji gogatsu-ningyō są miniaturowe hełmy, komplety
zbroi, miecze, łuki i strzały, jedwabne proporce z herbami rodowymi oraz lalki
wojowników. Lalki te przedstawiają postacie wojowników znanych z historii i
legend:
Kintarō – chłopca o postawie Herkulesa,
który - gdy dorósł - stał się generałem;
Shoki – starożytnego chińskiego generała,
którego uważano za postać chroniącą ludzi od diabłów;
Momotarō – japońskiego odpowiednika Dawida,
który pokonał japońskiego Goliata.
Wystawianie tych dekoracji ma znaczenie symboliczne i ma na celu odpędzenie złych duchów i ochronę zdrowia rodziny.
Wystawianie tych dekoracji ma znaczenie symboliczne i ma na celu odpędzenie złych duchów i ochronę zdrowia rodziny.
W dniu Święta
Chłopców dziewczynki są gośćmi swoich braci, podobnie jak chłopcy są gośćmi
swych sióstr 3 marca, z okazji Święta Dziewczynek. Specjalnie dla chłopców
przygotowywane są na tą okazję chimaki [czyt. cimaki](słodkie ryżowe ciasto owijane liśćmi bambusa), sasa-dango czy kashiwa-mochi [czyt. kasiła moci](różne
rodzaje ryżowych ciasteczek nadziewanych słodką czerwoną pastą fasolową i
owijane liśćmi dębowymi).
Z japońskim Świętem Chłopców związana jest japońska roślina o nazwie shōbu, której długi wąski liść i długość ok. 80 cm przypomina kształtem japoński miecz nihon-tō. Jej obecność jest w obchodach Tango-no Sekku związana ze słowem shōbu, które oznacza również dążenie do osiągnięcia sukcesu, współzawodnictwo, walkę, a także militaryzm.
W Dniu Dziecka Japończycy
wrzucają liście i korzenie tataraku (shōbu) (czasem także piołunu) do
gorącej wody, ciesząc się pachnącą, relaksującą kąpielą. Istnieje tradycyjne
przekonanie, że dzięki zawartym w tej roślinie substancjom (m.in. olejki), jest
ona skutecznym środkiem profilaktycznym przeciwko wielu chorobom.
Shōbu pokrojone w plastry i zalane sake to napój alkoholowy zwany: shōbu-sake.
Napój taki był ponoć szczególnie lubiany przez dawnych samurajów.
Japończycy,
podobnie jak wiele innych nacji, uważają dzieci za jedno z największych swoich
„aktywów”. Święto Dziecka jest więc dniem, w którym szczególnie podkreśla się
potrzebę poszanowania praw dzieci oraz wychowania ich w zdrowiu i szczęściu.
Dla dzieci święto to jest również znakomitą okazją do wyrażania swej
wdzięczności rodzicom za ich miłość, trud wychowawczy i troskliwą opiekę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz